Doğa'nın gelişi 💕

İyi akşamlar herkese :)

Bugün sizlere blog yazarlarımızdan biri olan aynı zamanda benim ablam olan Gizem'in doğum hikayesini paylaşacağım :)
Bu doğum hikayesi O'nun  kaleminden.Ama o geceyi bir de bize sorun..Dışarıda "Dokuz doğurmak" deyimini tam anlamıyla yaşadık..
Bakalım okuyunca siz neler hissedeceksiniz?

Merhaba, ben bir teyzeyim ailesi.. Kısa zaman önce 8.5 aylık Doğa'nın annesi oldum 😍  size doğum hikayemi anlatmak istiyorum...  Benim bebeğimin başı haftalarca haftasından önde gittiği için sezaryen doğum yapacağımı düşünürken kızımın son haftada kafasının büyümesinin durması ve doktorumun çatı muayenesinde sen doğurursun demesi üzerine çok istediğim normal doğum yapacaktım. 2 aralık beklenen tarihti.  Ne sancım ne nişan vardı.  Doktorum 1 aralıkta çağırdı.  1cm açılma var dedi ve daha bebeğimin başı mobildi.  Yani yüzü usg de bize bakıyordu.  40. Haftası dolduğu için ben riske atmak istemedim doktorumda riske atmak istemeyince yatış verdi ve suni sancı almaya başladım.  Sabah 10 gibi takıldı suni sancı.  Öğlen saat 3 e kadar sadece 5cm açılma olmuştu.  3te epidural takılmak üzere beni doğum haneye çıkarttılar.  Epidural takıldı ve doktorum su kesesini patlatarak doğumu başlattı.  Artık her an doğum olabilir dedi.  Tekrar odama döndüm sancım artmaya başladı.  Akşam saat 8 itibariyle kızımın kalp atışlarında yavaşlama oldu.  Ebelerin biri gidip diğeri geliyordu.  Sürekli muayene oluyordum.  O gün doktorum nöbetçi olduğu için en son o geldi.  Dedi ki kalp ritmi düşüyor. Doğum esnasında daha çok düşebilir. Kurtaramayabilir dedi.  O saatten sonra doktoruma beni sezaryene alın, kızımı sağlıkla verin ben çektiğim sancıyla kalırım önemli değil dedim.  Zaten öyle olcak yapacak bir şey yok dedi.  Sezaryen için beklerken.  Gece 11 gibi tekrar muayene ye geldi doktorum.. açılma 8cm olmuş kızım kanala girmişti bile.  Bol bol yürü odada doğumu yapıcaz.  Sezaryen zor artık dedi.  O an ki stresimi asla unutamam.  Gece 1 gibi son muayene ve yeterli açılma ile beni doğuma götürürlerken dünyanın en mutlu insanıydım.  Öleceğini bilsen ıkınmanı bırakmayacaksın dediler. Bırakır mıyım hiç? Kızımı alcam kucağıma.  Çıktık doğum haneye yarım saate yakın sürdü doğumum.  Ikınırken en son doktorumun kaburgalarıma bastırmasıyla attığım bir çığlık var.  Sonra kızım doğdu.  Ama yüzgelim doğdu.  Yani yüzü hala mobildi.  Burnuna bu yüzden pislik kaçmış.   Dışarı çıkarttılar  zor ağlamış minik kuşum.   Yanıma getirip kucağıma verdiklerinde burnuma gelen kokusuyla yaşadığım her şey bir anda silindi sanki. kızımı sağlam aldım ya kucağıma daha ne isterim ki..  Tüm annişler sağlıkla kucağınıza alın bebişlerinizi..

Demet Hanımın Doğum Hikayesi

Merhaba sevgili takipçilerimiz.

Bugüne kadar blogumuz üzerinden çeşitli konularda yazılar paylaştık ve paylaşmaya devam ediyoruz.

Bu yazımızda da sizinle bir doğum hikayesi paylaşmak istiyoruz.

Keyifli,heyecanlı bir o kadar da duygusal..Öyle ya,ANNE olmak kolay mı?

İşte Demet Hanımın Kaleminden Doğum Hikayesi: 

Merhaba minik meleklerin güzel anneleri! 

Paşama kavuşmam kolay olmadı benim. Kendisi hayatımıza laboratuvar laboratuvar gezerek geldi. Neden mi ? Çünkü tüp bebek tedavisi yöntemiyle kavuştum kuzuma ☺ Mutlaka bilgi sahibisinizdir  , nitekim çağımız gribi gibi bişi ( güzel bir grip tabi ) İlk tedavimizi 3 sene önce gördük fakat sonuç negatifti ve bu sonucu ailelere verme stresi üzüntümü yaşatamadı bile bana. Buna istinaden 2. Tedavide kimsenin haberi olmayacağı konusunda eşimle sözleştik ve geçen sene. Nisan ayı itibari ile tedavimize başladık. Bu süreçte eşim en büyük destekçim , çilekeşim oldu şüphesiz. Sonuç öğrenmek için gün geldi çattı veeee işte oğlum karar vermişti aramıza katılmaya ☺☺ bir heyecanla annemi aradım malum havalara uçtu , eve geldil kayınvalideme sölicez söledikte tabi yine aynı sonuç ve arada yakaladğm bir cümle " ben biliodm bunu " dedim neyi tedaviyi. Meğer başından beri benm kayınvalide haberdarmış , asıl haberi olmayan benmişim. E bende saflık hat safhada tabi ; neden mi ? Her operasyondan sonra telefonlar açıp nasl oldğumu sorar , sesin kötü gelio bişi yok dimi der vs. Bnde " ayyy kıyamam nasılda malum oluo " die burkulurdum. Meğer analı oğullu organize işteymişler 😁 9 ay !!! Tedbir ötesi tedbirli, hareketsizlik = ben , yemek yemek full , wc ye bile kucakta götürmyi teklif etmeye çalışma cabaları amanınnnn 🙄 bebeğime kavuşım ilk işim koşmak dedim o derece 😂 39. Haftaya geldik ve doktorumuz beyefendinin gelmeye hiç niyetinin olmadığını söyledi. Açılma yok , aşağıya inme yok, kaburgamın altında kurmuş tahtı takılıo keyif yerinde. E malum tüp bebek , çabalama süreci meşakatli . 39 hafta boyunca normal doğum hayali kuran ben hayallerime veda etmek zorunda kaldım. Kıymetli bebeğimizin sezaryanla alınmasının çok daha doğru olacağı kanaatına vardı doktor ablamız , dedim ya meşakatli bir bebeği 40. Haftayı bekleyip riske atmak istemedi. E benim çilekeş kocam bnu duyarda itiraz edermi ?? Hemen alalım beklemeylim dedi. Ahhhh heyecanına kurban oldğummkocammmm 😍 😂 2 gün sonraya günümüzü aldık. Spiral doğum istedim oğlumu hemen görim uyanmayı beklemiyim diye. Ben 1 dene iğneyle uyuşcam diye beklerken omurilik boyunca 2-3,3-5 iğne olacağımı operasyon uygulanırken yaşayarak öğrendim. E ötlek ben öncesinde detayını hiç sorup öğrenmeye çalışmadım malum 👀 2 günlük heyecanın verdiği uykusuzlkla birleşnce iğnelerin etkisi bendeniz bayılmaya yeltendim ama saolsn ameliyathanede ki ( yaklaşık 10 kişi ) beni ayakta tutmak için gösterdikleri çabayla direndim 😁 5 yada 10 dk lık ( aslına bakarsanız süre kavramım uçmuştuu o sıralarda şüphesiz yanlış sölüorum) doktorcum morlar içinde minnak oğlumu gösterdi bana. Rüya gibiydi , şaka gbiydi adı neyse o gibiydi işte 🙄🙏 kordonu kesldi ve benden uzakltrdkları an kopardı yaygarayı paşam. Analık mı ? Cız dedi oturdu içime kalkıp, koşup sarılmak istedim, ağlamasn istedim, " bırakın iç organlarım kalsın dışrda , oğlumu verin " demek istedim ama olmadı tabi.Ağlması bitmedi ta ki temizleyip yanağıma melek yüzünü değdirene kadar . O melek yanağıma değdi , ağlamak kesildi, yumuk gözleri açılıp bana baktı. BAL dı, AŞK dı 😍😍😍😍 şükürler olsunki oğlum anasına hayırlısıyla gelmişti. Dedim ya adı yok , tarifi yok bu hissin. Allah'ım bu hissi yaşamak isteyen herkeslere yaşatsın inşallahhhhh. Ben anayım ve oğluma hastayım. Bu hastalığın tüm kadınlara bulaşması diğeyle!

Sevgiler 💕💕